«Η ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΙΚΙΑ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ»
Αποσπάσματα από κριτικές
« Η Γιασεμί Κηλαηδόνη απόλυτα κάτοχος των εκφραστικών της μέσων, δεν χάνει μήτε στιγμή τη σύνδεση με την εσωτερική της φωνή, μεταφέροντας έναν ολάκερο κόσμο στο έκθαμβο κοινό. Αυτή η πραγματικά ανατριχιαστική παράσταση, αποδίδει ιστορική (αλλά και αισθητική) Δικαιοσύνη, λειτουργεί στο θυμικό των θεατών και τους αναστατώνει στο βαθμό που παρακινούνται να επανεκτιμήσουν τα μέχρι τώρα στερεότυπα τής κατασταλαγμένης κοινής συλλογικής συνειδητοποίησης σχετικά πρόσφατων, πολύπλοκων και πολυεπίπεδων γεγονότων.»
Δρ. Κωνσταντίνος Μπούρας - «Περί ου» - 1/6/2024
« Όπως το βιβλίο έτσι και το θεατρικό εγχείρημα της Γιασεμί Κηλαηδόνη με την σκηνοθετική καθοδήγηση του Φώτη Μακρή είναι μια ισορροπία ανάμεσα στα τραυματικά βιώματα από τον πόλεμο ως τη δικτατορία αφ’ενός και την περίοδο αυτοεξορίας στο Παρίσι αφ’ετέρου, που προοιωνίζει μια καινούργια ζωή. Η Γιασεμή δίνει στην Δάφνη το είναι της, μπορούμε να πούμε. Φυσικά το μυθιστόρημα είναι διασκευασμένο (Φώτης Μακρής, Κλεοπάτρα Τολόγκου, Στέλλα Κρούσκα) ώστε να μπορεί να παρουσιαστεί ολόκληρο μέσα στα 100 λεπτά που διαρκεί η παράσταση. Πλην όμως, είναι εκατό λεπτά αμιγούς μονολόγου … ένας άθλος πραγματικός! Ομολογώ ότι θαύμασα στην ηθοποιό την εξαιρετική άρθρωση του λόγου, το ρυθμό που δεν έχασε ούτε λεπτό, την ακρίβειά της στους διαλόγους που μας μετέφερε συχνά πυκνά και βέβαια τους χρωματισμούς της φωνής της και την κίνησή της στη σκηνή που μας έδιναν όλη τη συναισθηματική γκάμα της ηρωίδας. Όλα αυτά τα διακρίναμε ξεκάθαρα στην καλοδουλεμένη ερμηνεία της Γιασεμί Κηλαηδόνη, πάνω στη σκηνή του θεάτρου Μεταξουργείο. Σ ένα γεμάτο θέατρο που κρατούσε την ανάσα του. Επίσης …δεν ξεχνά ούτε στιγμή ότι μεταφέρει εμπειρίες ζωής, πολύτιμες προσωπικές αναμνήσεις αλλά και κάτι ακόμα: τη συλλογική μνήμη μιας ολόκληρης γενιάς αλλά και εκείνων που ακολούθησαν. Δεν είναι λίγο αυτό και απαιτεί σεβασμό και μέτρο.»
Στεφανία Τσουπάκη – «Quinta-theater.gr» - 30/5/2024
« Περιττό ίσως να ξεκινήσουμε αυτό το κριτικό σημείωμα με τη δήλωση μιας αναμέτρησης ή μιας συγκριτικής ανάγνωσης του κειμενικού και του σκηνικού λόγου, όταν το αποτέλεσμα μιας παράστασης όπως αυτής που σκηνοθέτησε, διασκεύασε ο Φώτης Μακρής και ενσάρκωσε η Γιασεμή Κηλαηδόνη δικαιώνει την κάθε απόπειρα αυτής της αναμέτρησης. Η Ελένη της Γιασεμής Κηλαηδόνη διαπερνά το χρονικό όριο των δεκαετιών, συνομιλεί με την Ιστορία της εποχής της, αντιμάχεται τη στενότητα της μικροϊστορίας που θα μπορούσαν να περιορίσουν το δραματικό πρόσωπο σε μια ασθενική φιγούρα εξιστόρησης και ανεβάζει τον υποκριτικό της πήχη συγκινητικά ψηλά! Ο σκηνικός χώρος που συνέθεσε ο σκηνογράφος Μάριος Σπηλιόπουλος με τους φωτισμούς της Μελίνας Μάσχα και τη συμβολή του μουσικού Νείλου Καραγιάννη, ενδυνάμωσαν τις δραματουργικές στιγμές όπου ο θεατής παρακολουθεί αβίαστα την καταγραφή της ιστορικής μαρτυρίας, επικοινωνεί άμεσα με τη συγκινησιακή και νοητική φόρτιση της ηρωίδας και βιώνει το ποιητικό αίτιο της θεατρικής δημιουργίας που δεν είναι άλλο από τη συμμετοχή του στο συμφωνημένο παιχνίδι της αναπαράστασης της ανθρώπινης εμπειρίας.»
Δρ. Ελένη Γκίνη – «Theatermag» – 30/5/2024
«Η Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα» είναι μία καλοδουλεμένη και άρτια παράσταση, με απλά υλικά, συγκινησιακή φόρτιση και σεβασμό στο κείμενο της Άλκης Ζέη. Συνδέει επιτυχημένα το προσωπικό με το πολιτικό και προβληματίζει σχετικά με τα πολιτικά γεγονότα και πώς αυτά επηρεάζουν τη ζωή και τις προσωπικές επιλογές. Είναι μία παράσταση που κοιτάει κατάματα την πικρή ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας και αποτελεί έναν φόρο τιμής σε μία γενιά, η οποία πάλεψε για την ελευθερία, θυσίασε τα πάντα, αλλά στο τέλος διαψεύστηκε.»’
«Athensmagazine.gr» – 30/5/2024
« Αθήνα – Ρώμη – Μόσχα – Τασκένδη – Παρίσι: Την Πέμπτη το βράδυ μπήκα στο Θέατρο Μεταξουργείο για να παρακολουθήσω την «Η Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα» και από την πρώτη στιγμή που η Γιασεμί Κηλαηδόνη βγήκε στη σκηνή για να ερμηνεύσει αυτόν τον δυνατό, χειμαρρώδη μονόλογο, βασισμένο στο εμβληματικό ομότιτλο βιβλίο της Άλκης Ζέη, παρασύρθηκα σε ένα συγκλονιστικό ταξίδι στον χώρο και το χρόνο. Η σκηνοθεσία της παράστασης ανήκει στον Φώτη Μακρή, ο οποίος υπογράφει και τη διασκευή, μαζί με τις Κλεοπάτρα Τολόγκου και Στέλλα Κρούσκα. Με απλά υλικά και προσεκτικό σχεδιασμό -καθ’όλη τη διάρκεια έχεις την αίσθηση ότι τίποτα απ’ όσα, ως θεατής, βλέπεις και βιώνεις δεν είναι τυχαίο. Είναι η γραφή της Άλκης Ζέη που με καθήλωσε -τη συγγραφέα έχουμε την ευκαιρία να δούμε σε βίντεο να διαβάζει αποσπάσματα από το βιβλίο της- είναι το παρελθόν που όλοι κουβαλάμε μέσα μας, είναι η σκηνική παρουσία της Γιασεμί Κηλαηδόνη. Με δυσκολία «επέστρεψα» στην Αθήνα του 21ου αιώνα και τις δοκιμασίες της δικής μας εποχής.
Αριστούλα Ζαχαρίου – «Monopoli.gr» 2/6/2024