Υπήρξε μια από τις δέκα αγαπημένες ταινίες του Κριστόφ Κισλόφσκι. Ψηφίστηκε ανάμεσα στις καλύτερες δημιουργίες του τσεχικού κινηματογράφου από την πλειοψηφία των κριτικών της χώρας. Τόσο μεγάλοι έπαινοι για μια αφοπλιστικά σεμνή ταινία ίσως να μοιάζουν υπερβολικοί. Ωστόσο είναι τόσο ακαταμάχητος ο συνδυασμός ανθρωπιάς και χιούμορ που κρύβει αυτή η ιστορία της επανασύνδεσης δυο παλιών φίλων και μουσικών στη διάρκεια ενός γουικέντ στην επαρχία, ώστε δεν χωρά αμφιβολία για την αξία της.

Σκηνοθεσία: Ιβάν Πασέρ (1965, Τσεχοσλοβακία, 75’)