Ρομπέν Ουνζινγκέρ, Γαλλία, 2021, 74΄

Μετά τον θάνατο της γιαγιάς του, της Έμμα, ο σκηνοθέτης και η μητέρα του ανακάλυψαν μια προσεκτικά φυλαγμένη συλλογή γραμμάτων που λάμβανε η Έμμα από μια αποστολέα με το όνομα Μαρσέλ. Η Μαρσέλ και η Έμμα γνωρίστηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 1920. Ένας έρωτας άνθισε στα κρυφά μεταξύ των δύο κοριτσιών που τότε ήταν στην εφηβεία τους αλλά μετά από δύο χρόνια ακολούθησαν ξεχωριστούς δρόμους. Η Μαρσέλ εκδήλωσε φυματίωση και εισήχθη σ’ ένα σανατόριο, απ’ όπου αλληλογραφούσε με την Έμμα – τα γράμματά τους εξακολουθούν να σιγοβράζουν με ασύλληπτη υπόγεια ένταση. Στο σανατόριο η επαναστατημένη Μαρσέλ, που  είχε το παρατσούκλι «Υπεριώδης», ηγήθηκε μιας ομάδας τριών νεαρών γυναικών που ήταν επίσης άρρωστες. Η αφήγηση της ταινίας, η οποία αντλεί από τις εύγλωττες ερωτικές επιστολές της Μαρσέλ, συνδυάζει πλάνα αρχείου, αποσπάσματα από ορόσημα της αβάν-γκαρντ και υποβλητική μουσική για να δημιουργήσει μια αισθησιακή, ποιητική ατμόσφαιρα ολοκληρωτικής αγάπης, παρουσιάζοντας μια ατρόμητη νέα γυναίκα που ήταν μπροστά από την εποχή της, και μια ομάδα αδελφών ψυχών που διέρρηξαν το φράγμα του χρόνου.

Robin Hunzinger, France, 2021, 74΄

After the death of his grandmother Emma, Robin Hunzinger and his mother Claudie found a carefully preserved collection of letters that Emma received from a girl called Marcelle. Marcelle and Emma met in the mid-1920s. Secretly, love blossomed between the two teenage girls, but after two years they parted ways. Marcelle developed tuberculosis and was admitted to a sanatorium, where she wrote many letters to Emma, letters that still burn with great evocative power. At the sanatorium, rebellious Marcelle, nicknamed “Ultraviolette,” led a group of three young women who were also sick. The film, told through Marcelle’s eloquent letters, combines archive footage, avant-garde films, and music to create a sensuous, poetic atmosphere of absolute love, presenting a daring young woman ahead of her time and a group of kindred spirits that break the barrier of time.