Ντανιέλ Μπαντέιρα, Βραζιλία, 2023, 101'

Ένα καθηλωτικό κράμα κοινωνικού σχολιασμού και υπερβατικού ρεαλισμού (εκλεκτό δείγμα της πρόσφατης παράδοσης του Νέου Κύματος του Ρεσίφε στον βραζιλιάνικο κινηματογράφο), ξεκινά ως πορτρέτο μιας τραυματισμένης γυναίκας και εξελίσσεται σε ένα συναρπαστικό θρίλερ για τις ακραίες ανισότητες μεταξύ τάξεων και φυλών στη Νότια Αμερική. Η Τερέζα και ο σύζυγός της ταξιδεύουν στην οικογενειακή τους φάρμα, αναζητώντας καταφύγιο από τη βία των πόλεων. Όμως εκεί γίνονται μέρος μιας εξέγερσης των εργατών της περιοχής, οι οποίοι είναι αναστατωμένοι από την απειλή της απώλειας των σπιτιών τους. Κλειδώνεται στο θωρακισμένο της αυτοκίνητο αλλά δεν μπορεί να βάλει μπροστά. Στο μεταξύ, εργάτες προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί της και, αν χρειαστεί, να τη βγάλουν με το ζόρι. Το φυσικό σύνορο που χωρίζει αυτά τα δύο σύμπαντα μπορεί να μην είναι αρκετό για να συγκρατήσει τον φόβο και τη βία που μεγαλώνουν κάθε λεπτό. Υπενθυμίζοντάς μας ότι υπάρχουν μέρη αυτού του πλανήτη όπου αρχαίοι κώδικες διέπουν τις εργασιακές, φυλετικές και ταξικές σχέσεις, ο σκηνοθέτης φιλοτεχνεί την εικόνα μιας κοινωνίας στην οποία το ρήγμα ανάμεσα στον ελιτίστικο ατομικισμό των πλουσίων και τη συλλογική οργή των φτωχών φαίνεται ανυπέρβλητο. Ταυτόχρονα, προσπαθεί να μην ξεχνά ότι ανάμεσα στα άκρα του φάσματος εκτείνεται ένα ευρύ φάσμα τόνων του δέρματος, οι οποίοι περιέχουν και αντικατοπτρίζουν το πολύπλοκο σύνολο ιστοριών που τους καθορίζει.

Daniel Bandeira, Brazil, 2023, 101'

A fixating amalgam of social commentary and transcendental realism (crystallizing the recent tradition or the Recife New Wave in Brazilian cinema) begins as a portrait of a traumatized woman and develops into a gripping thriller about the extreme disparities between classes and races in South America. Teresa and her husband travel to their family farm to take refuge from urban violence. But there they face a revolt by local workers, alarmed by the imminent loss of their homes. She locks herself in her armored car but is unable to start it. Meanwhile, workers try to communicate with her and, if necessary, take her out by force. The layer that separates these two universes may not be enough to contain the fear and violence that grows every passing minute. Reminding us that there are places in this world where ancient codes govern labor, race, and class relations, the filmmaker paints a picture of a society in which the rift between the elitist individualism of the rich and the collective rage of the poor seems insurmountable. At the same time, he tries not to forget that in-between the edges of the spectrum, there is a wide range of skin tones containing and reflecting the complex set of histories that define them.