Ρεμπέκα Νίσταμπακ, Νορβηγία, 2024, 83'
Πώς βρίσκεις τον τρόπο να μιλήσεις πλην ουσιαστικά για πράγματα όπως οι δεσμοί της οικογένειας, η παράδοση και η σύγκρουσή της με τη σύγχρονη ζωή, η ευθύνη της κληρονομιάς μεταξύ πολλών άλλων μικρότερων ή μεγαλύτερων υπαρξιακών ερωτημάτων; Μερικές φορές το μόνο που χρειάζεσαι είναι μια φάρμα με αφράτα, μαλλιαρά πρόβατα. H Ρακέλ αφήνει την ζωή της στην αστική ευημερία της Νορβηγίας για να γυρίσει με την γυναίκα της την Ίντα πίσω στην φάρμα των γονιών της, οι οποίοι ετοιμάζονται να συνταξιοδοτηθούν. Το βέλασμα των προβάτων παίρνει τη θέση της μουσικής, που ήταν ως τώρα η δουλειά της, και η καθημερινότητά της, οι ανησυχίες, οι χαρές της αλλάζουν ριζικά τόνο, μέτρο και ρυθμό. Πίσω από την κάμερα παίρνει θέση η αδελφή της, η Ρεμπέκα Νίσταμπακ, που την ακολουθεί σε αυτό το ταξίδι αυτογνωσίας, το γεμάτο αγάπη, τρυφερότητα και αλήθεια, σε μια άλλη ζωή που μπορεί να μην είναι πάντα εύκολη αλλά μερικές φορές, ναι, είναι πιθανή.
Rebekka Nystabakk, Norway, 2024, 83'
How do you find a substantial way to touch upon themes such as familial bonds, tradition and its conflict with modern life, as well as the responsibility of legacy, among many other smaller or larger existential questions? Sometimes the only thing you need is a farm with fluffy, woolly sheep. Rakel abandons her life of urban prosperity in Norway to return along with her wife, Ida, to her parents’ farm who are getting ready to retire. Music, which was up till now her nine-to-five, is replaced by the bleating of the sheep while her everyday life, her concerns, as well as her joys undergo a radical shift in tone, meter, and rhythm. Her sister, Rebekka Nystabakk, stands behind the camera lens, following Rakel on this journey of self-discovery, filled with love, tenderness, and truth, seeking a new life that may not always be easy, but is indeed possible at times.