JR, Γαλλία, 2023, 92'

Στο Τεχατσάπι της Καλιφόρνια, στη μέση του πουθενά, σε ένα απόκοσμο τοπίο, ξεπροβάλλει ο πιο απροσδόκητος και αναπάντεχος χώρος που θα μπορούσε να φιλοξενήσει τη δημιουργία ενός έργου τέχνης: μία από τις πιο απροσπέλαστες φυλακές υψίστης ασφαλείας των ΗΠΑ. Ο φωτογράφος, street artist και ντοκιμαντερίστας JR (που μας είχε χαρίσει, παρέα με την αξέχαστη Ανιές Βαρντά, το απολαυστικό Πρόσωπα & Ιστορίες), έχοντας εξασφαλίσει άνευ προηγουμένου πρόσβαση στις εγκαταστάσεις του σωφρονιστικού ιδρύματος, βάζει πλώρη για ένα καλλιτεχνικό πρότζεκτ που φαντάζει με μια πρώτη ματιά εξωφρενικό. Δίνοντας για πρώτη φορά βήμα και φωνή σε κρατούμενους που έχουν περάσει τα πιο παραγωγικά τους χρόνια σε καθεστώς εγκλεισμού, έχοντας εθιστεί σε έναν κόσμο βίας και σκληρότητας, ο JR τούς χαρίζει το ανεκτίμητο δώρο του αυτοσεβασμού, μέσα από την ιαματική επίδραση της τέχνης. Ένα φωτογραφικό κολάζ στον προαύλιο χώρο, διακριτό μονάχα από τον ουρανό και από τη φύση του εφήμερο, μετατρέπεται σε αλληγορικό σύμβολο μιας απελευθέρωσης πρωτίστως εσωτερικής. Την ίδια στιγμή, ιστορίες πρώην και νυν κρατούμενων και μαρτυρίες των συγγενών τους συνδιαλέγονται με τη διαδικασία δημιουργίας του έργου, ανοίγοντας τον δρόμο για μια συζήτηση φιλοσοφικών και υπαρξιακών αποχρώσεων για τις έννοιες του λάθους, της ενοχής, της αμαρτίας και της συγχώρεσης.

JR, France, 2023, 92'

In the heart of Tehachapi, California, amidst an eerie landscape in the middle of nowhere, the most unexpected and unforeseen space that could lend itself to the creation of an artwork emerges; one of the most impregnable high-security prisons in the USA. Photographer, street artist, and documentary filmmaker JR (who has blessed us alongside the unforgettable Agnès Varda with the delightful Visages Villages), having secured unprecedented access to the correctional facility, sets out on an art project that at first glance seems positively outrageous. Giving for the first time, both a voice and a platform to the inmates who have spent their most prolific years in a state of confinement, becoming addicted to a world of violence and brutality, JR bestows upon them the invaluable gift of self-respect through art’s therapeutic properties. Visible only from the sky and by its nature temporary, a photo collage in the courtyard transforms into an allegory of a primarily internal liberation. At the same time, stories of former and current prisoners and testimonies of their relatives intermingle with the process of creating the artwork, thus enabling a discussion on the philosophical and existential shades of concepts such as mistake, guilt, sin and forgiveness.