Παναγιώτης Ευαγγελίδης, Ελλάδα, 2024, 106'

«Το Σύλβια έχει ομοιότητες με το Σοφία, το Ρόμπυν είναι απ τον Ρομπέν των Δασών». Υπάρχει αρχή αλλά όχι μέση και τέλος στις διαρκείς μεταμορφώσεις, ανακαλύψεις, αυτοπροσδιορισμούς και επανεφευρέσεις του εαυτού στην πορεία της ανάδυσης και της κατασκευής του τι είμαστε, ποιο είναι το φύλο μας, πώς μπορούμε να επικοινωνήσουμε με το έξω και τους άλλους. Το σώμα και οι επιθυμίες μας μπορούν να χωρέσουνε σε λέξεις, και ποιες είναι αυτές κάθε φορά; Για την Σύλβια το μεγαλύτερο πράγμα θα ήταν να μπορεί να μιλάει και να υπάρχει κάποιος να την ακούει. Τα φώτα μίας μοναχικής παράστασης αναβοσβήνουν και φωτίζουν τα σκοτάδια.

Panayotis Evangelidis, Greece, 2024, 106'

"Sylvia has similarities with Sophia, Robin is from Robin Hood". There is a beginning but no middle and end to the constant transformations, discoveries, self-definitions and reinventions of the self in the process of the emergence and construction of what we are, what our gender is, how we can communicate with the outside and the others. Can our bodies and desires be put into words, and what are they each time? For Sylvia, the biggest thing would be to be able to talk and have someone listen to her. The lights of a lonely show flicker and illuminate the darkness.