Μίνα Λάαμο, Φινλανδία, 2022, 66΄

Ένα art-house ντοκιμαντέρ για τα άτομα που έχουν αποφασίσει να αντιμετωπίσουν τη θλίψη όπως αυτή τους παρουσιάζεται. Η θλίψη τείνει να διαταράσσει τη ζωή όπως την ξέραμε. Ξαφνικά όλα αλλάζουν. Αλλά με ποιον τρόπο; Αυτο δεν το ξέρει κανείς ώσπου να βυθιστεί άφοβα στον κόσμο του πένθους και, δίχως να φοβάται την αλλαγή, να αναδυθεί ξανά εν καιρώ, ως μια νέα, μεταμορφωμένη εκδοχή του εαυτού του. Γυρισμένα σε φιλμ, μικρά επεισόδια προσωπικών ιστοριών συνθέτουν μια μεγαλύτερη ιστορία για την πεπερασμένη φύση της ζωής και την εγγενή ανάγκη των ανθρώπων να αποζητούν ο ένας τον άλλον, ακόμα κι όταν αυτό είναι αδύνατο. Άλλωστε, η ζωή είναι μια συνεχής διαδικασία εξοικείωσης με την παραίτηση και τον αποχωρισμό πριν από τον θάνατο, την ύστατη στιγμή άφεσης.

Mina Laamo, Finland, 2022, 66΄

An art-house-documentary film about individuals who have decided to face sorrow as it exists to them. Sorrow always shakes up the life we used to know, and everything changes. But in what way? You do not know, unless you fearlessly step into the world of grief and, without fearing the change, step out in due course as a new, transformed version of yourself. Shot on film, the short episodes of individual stories form a larger story of the finite nature of life and the intrinsic need of human beings to reach out to each other, even when it is not possible. Life is learning how to let go before death, the ultimate momentum of letting go.