Όταν ο εξάχρονος Αρμάντ κατηγορείται για (απροσδιόριστη) επιθετική κι ανάρμοστη συμπεριφορά απέναντι σε έναν συμμαθητή του, οι γονείς των παιδιών και το προσωπικό του σχολείου συναντιούνται προκειμένου να βρουν συμβιβαστική λύση. Ενώ, όμως, ο καθωσπρεπισμός παραχωρεί σταδιακά τη θέση του σε δηλητηριώδεις αντιπαραθέσεις, οι ενήλικοι αποδεικνύονται ανίκανοι να ξεπεράσουν τις προκαταλήψεις τους. Οδηγούνται έτσι σε μια ηφαιστειώδη έκρηξη που ο ταλαντούχος Ούλμαν Τόντελ αποδομεί αφαιρετικά, με μια –κυριολεκτικά– χορογραφημένη κορύφωση. Καλύπτοντας ευρηματικά την απόσταση ανάμεσα «Στο Γραφείο των Καθηγητών» και τον πολανσκικό «Θεό της Σφαγής», η ταινία απέσπασε τη Χρυσή Κάμερα για καλύτερο σκηνοθετικό ντεμπούτο στο Φεστιβάλ Καννών, ενώ στο ρόλο της επίμαχης μητέρας, η Ρενάτε Ρέινσβε εκπληρώνει θριαμβευτικά τις υποσχέσεις που έδωσε στον «Χειρότερο Άνθρωπο του Κόσμου».